Beste supporters, u heeft nog een verslag tegoed van de halve triatlon van Terheijden (dorpje in Nederland nabij Breda). Deze vond plaats vorige week zondag (10/06/2018). Vorig jaar werd deze halve triatlon gewonnen door mijn teammaat Rames Van Hoofstat en dit jaar besloot ik er de 3PT-Solidpharma eer hoog te houden. Winnen zou echter zo goed als onmogelijk zijn met Pamphiel Pareyn aan de start. Deze atleet is bezig aan zijn grote doorbraak in 2018 en zwemt, fietst en loopt dan ook op een hoog niveau. De overige concurrentie zou vooral komen van de Nederlander René Vosters en mijn ex ploegmaat en goede vriend Niels Horsten.
Bij de start bleek al snel dat er tegen Pareyn geen kruit gewassen was. Na 100 meter zwemmen was hij al vertrokken voor een lange solo (de Nederlander Alex Schelvis kwam nog samen met hem uit het water maar zou in het fietsen en lopen ver terugvallen). Pareyn zette door op de fiets en tijdens het lopen en won de wedstrijd op indrukwekkende wijze.
Ikzelf had in het zwemmen geen al te best gevoel, wat ook bleek uit de zwemtijd. Samen met mijn rechtstreekse concurrenten Vosters en Horsten verliet ik het water terwijl ik normaal een stuk sneller zwem dan deze atleten. Het mindere gevoel zette zich vervolgens door in de 80 km fietsen. Meer dan tempo rijden zat er niet in en ik begon de kilometers al snel af te tellen. Er stond ook nog eens een stevige wind wat ook al niet mijn favoriete omstandigheden zijn. Vosters en Horsten kon ik dan ook niet bijhouden op de fiets. Na 50km fietsen reed ik in 5de positie. Gelukkig waren mijn rondetijden wel vrij stabiel. Dit stelde me zelfs in staat om de laatste fietsronde tijd goed te maken op Horsten.
Nog steeds als 5de begon ik vervolgens aan de 20 km lopen. Het was echter een warme dag en dat eist altijd slachtoffers. Ik had nog steeds een slecht gevoel en moest zelfs overgeven na enkele kilometers maar ik kon wel blijven lopen. Zo kon ik op karakter nog opschuiven van plaats 5 naar plaats 3 aan de aankomst! Pareyn was dan al wel een hele tijd over de aankomst en ook Vosters bleef nog buiten mijn bereik.
Toch ben ik tevreden met dit resultaat, de wedstrijd was zeker niet de sterkst bezette van het jaar maar de omstandigheden maakten het een goede training op mentaal vlak. Ik ben blij dat ik heb doorgezet en een week na Oostende opnieuw het podium mocht beklimmen.
Nu de T3 series even stilliggen tot augustus blijft de focus de komende weken nog even op langere races. Op 24/06 volgt de Triatlon des Sharks te Couvin (Provincie Namen , nabij de Franse Grens) een triatlon die op de Belgische triatlonsite Triportaal.be een zeer positieve review krijgt. De opdracht daar bestaat uit 1.9km zwemmen , 78km fietsen op een parcours met de nodige klimmetjes en 21 km lopen. Benieuwd naar de onbekende concurrentie in die regio!
Bij de start bleek al snel dat er tegen Pareyn geen kruit gewassen was. Na 100 meter zwemmen was hij al vertrokken voor een lange solo (de Nederlander Alex Schelvis kwam nog samen met hem uit het water maar zou in het fietsen en lopen ver terugvallen). Pareyn zette door op de fiets en tijdens het lopen en won de wedstrijd op indrukwekkende wijze.
Ikzelf had in het zwemmen geen al te best gevoel, wat ook bleek uit de zwemtijd. Samen met mijn rechtstreekse concurrenten Vosters en Horsten verliet ik het water terwijl ik normaal een stuk sneller zwem dan deze atleten. Het mindere gevoel zette zich vervolgens door in de 80 km fietsen. Meer dan tempo rijden zat er niet in en ik begon de kilometers al snel af te tellen. Er stond ook nog eens een stevige wind wat ook al niet mijn favoriete omstandigheden zijn. Vosters en Horsten kon ik dan ook niet bijhouden op de fiets. Na 50km fietsen reed ik in 5de positie. Gelukkig waren mijn rondetijden wel vrij stabiel. Dit stelde me zelfs in staat om de laatste fietsronde tijd goed te maken op Horsten.
Nog steeds als 5de begon ik vervolgens aan de 20 km lopen. Het was echter een warme dag en dat eist altijd slachtoffers. Ik had nog steeds een slecht gevoel en moest zelfs overgeven na enkele kilometers maar ik kon wel blijven lopen. Zo kon ik op karakter nog opschuiven van plaats 5 naar plaats 3 aan de aankomst! Pareyn was dan al wel een hele tijd over de aankomst en ook Vosters bleef nog buiten mijn bereik.
Toch ben ik tevreden met dit resultaat, de wedstrijd was zeker niet de sterkst bezette van het jaar maar de omstandigheden maakten het een goede training op mentaal vlak. Ik ben blij dat ik heb doorgezet en een week na Oostende opnieuw het podium mocht beklimmen.
Nu de T3 series even stilliggen tot augustus blijft de focus de komende weken nog even op langere races. Op 24/06 volgt de Triatlon des Sharks te Couvin (Provincie Namen , nabij de Franse Grens) een triatlon die op de Belgische triatlonsite Triportaal.be een zeer positieve review krijgt. De opdracht daar bestaat uit 1.9km zwemmen , 78km fietsen op een parcours met de nodige klimmetjes en 21 km lopen. Benieuwd naar de onbekende concurrentie in die regio!