Nadat een 2020 het seizoen grotendeels in het water viel door de ondertussen gekende corona situatie.. leek het erop alsof 2021 dezelfde tour ging opgaan. Uit vrees voor alweer een lange wedstrijdinactiviteit en de bijhorende mentale gevolgen (2020 was echt lastig voor mij zonder echte wedstrijden) week ik met mijn teamgenoot Mathias Cloostermans uit richting Portugal om er deel te nemen aan de Powerman Duathlon van Mafra. Een race bestaande uit 10km lopen-60km fietsen- 10km lopen.
Aangekomen in Mafra bleek het een prachtige locatie om het seizoen te beginnen. Een mooi loopparcours langs het lokale sportpark en een fietsparcours met de nodige hoogtemeters. Op die manier zag ik het wel zitten!
Helaas viel de regen de zondag van onze race met bakken uit de lucht. Iets wat je zo ver in het Zuiden in mei niet meteen verwacht maar de omstandigheden zijn natuurlijk voor iedereen dezelfde. De moed zonk me echter in de schoenen. Met mijn tijdritfiets met velgremmen had ik reeds voor de race al een heilige schrik om ongelukken te doen op het natte wegdek aangezien het parcours ook veel technische stroken kende. Mijn seizoensopener werd dus geen succes. Ik haalde de aankomst redelijk ver in de achtergrond. Het was wel positief dat ik op de klimmetjes alvast een goed gevoel had ! En de internationale ervaring is ook altijd mooi meegenomen. Mijn teammaat Cloostermans werkte wel een knappe race af en eindigde knap in de top 10!
Aangekomen in Mafra bleek het een prachtige locatie om het seizoen te beginnen. Een mooi loopparcours langs het lokale sportpark en een fietsparcours met de nodige hoogtemeters. Op die manier zag ik het wel zitten!
Helaas viel de regen de zondag van onze race met bakken uit de lucht. Iets wat je zo ver in het Zuiden in mei niet meteen verwacht maar de omstandigheden zijn natuurlijk voor iedereen dezelfde. De moed zonk me echter in de schoenen. Met mijn tijdritfiets met velgremmen had ik reeds voor de race al een heilige schrik om ongelukken te doen op het natte wegdek aangezien het parcours ook veel technische stroken kende. Mijn seizoensopener werd dus geen succes. Ik haalde de aankomst redelijk ver in de achtergrond. Het was wel positief dat ik op de klimmetjes alvast een goed gevoel had ! En de internationale ervaring is ook altijd mooi meegenomen. Mijn teammaat Cloostermans werkte wel een knappe race af en eindigde knap in de top 10!