Het triatlonseizoen is hier in België al even gedaan. Na een weekje relatieve rust heb ik de trainingen op het gemakje hervat. Tot nu toe zijn de wintertrainingen goed verlopen alleen over de zwemwedstrijden ben ik niet tevreden. Om dan in de winter toch een andere vorm van competitie te hebben dan zwemwedstrijden schreef ik me in voor de halve marathon in Kasterlee. Ik had nog nooit een halve marathon in competitieverband gelopen dus ik was toch wel onder de indruk van het grote deelnemersaantal. De eerste kilometers was het slalommen tussen de tragere lopers om enigszins vooruit te komen. Van bij de start had ik wel meteen het goede gevoel te pakken, ik liep een strak tempo maar had toch nog de tijd om van de natuurpracht te genieten. Ondertussen liep ik op een schema voor onder het anderhalf uur te duiken! Het venijn zit hem echter in de staart bij deze mooie wedstrijd. De laatste 6km slingerden door de prachtige Kastelse bossen, heuvel op en weer heuvel af. Ik had al vanaf km 14 last van blaren en moest dan ook het tempo laten zakken. Terwijl ik de pijn verbeet trok ik nog een spurtje in de laatste rechte lijn om in 1u34min en 57s de finish te bereiken. Niet slecht voor een eerste halve marathon! Al weet ik dat er nog (een beetje) meer in had gezeten. Tevredenheid overheerst uiteindelijk wel, ook al omdat ik s'avonds in het tv verslag hoorde dat dit door de zware regenval de zwaarste editie in 10 jaar was! Ik heb in ieder geval vertrouwen getankt om de rest van de winter aan te vatten!
|