De laatste weken waren mijn prestaties nogal wisselvallig. Ik kan nog steeds niet voluit lopen, bij elke versnelling kruipt de verzuring tot achter mijn oren. Gelukkig is de oorzaak eindelijk gevonden: ik heb last van knikplatvoeten. Dit houdt in dat mijn kuiten altijd onder spanning staan, de snelle verzuring is hier het gevolg van. Op maat gemaakte steunzolen moeten de oplossing brengen maar die heb ik pas op 18 augustus dus stond ik met een bang hartje aan de start van het BK sprinttriatlon. Bij de start was ik één van de weinigen die zich aan de regels hield en achter de startlijn plaatsnam, achteraf bekeken heel stom want nu vertrok ik helemaal achteraan. De volgende keer dus ook maar op mijn strepen staan! Nadat ik een ommetje buitenom had gemaakt om alle trage zwemmers voorbij te steken kwam ik nog slechts rond de 30ste plaats uit het water, waarna ik bij het wisselen weer nipt de aansluiting met het tweede elitegroepje miste. Heel frustrerend om telkens in de draftingwedstrijden vast te stellen dat mijn race na het zwemmen over is. Heel hard werken aan mijn wissels is de boodschap voor 2015! Vervolgens verzeilde ik in een derde groepje met oa Tim Baelus en Arne Olyslaegers. Ik was blij dat ik het fietsparcours zonder kleerscheuren doorkwam maar bij het lopen had ik meteen last van de bovengenoemde blessure. Rustig uitlopen op een 72ste plaats was alles wat er dan nog inzat. Ik kan en mag daar niet tevreden mee zijn, ik weet dat ik talent voor triatlon heb en wil dat zo snel mogelijk terug laten zien! De steunzolen zullen al veel helpen, zo kan ik in de laatste triatlons van het seizoen misschien terug aanknopen met mijn normale loopniveau. Al merk ik wel dat het ook een beetje op begint te raken, het vele trainen, het lange seizoen, de overladen wedstrijdkalender,.. Het begint zijn tol te eisen. Desalniettemin ga ik me nog één keer helemaal proberen op te laden dit seizoen voor het triatlonweekend in Viersel waar ik zowel op de sprint als de kwart in actie kom. Tot dan!
|