Op zondag 25 juni stond ik voor de eerste maal uit mijn triatlon carrière aan de start van een wedstrijd over de halve afstand (voor de leken onder ons: 2km zwemmen-90km fietsen-21km lopen). Over iets meer dan drie maanden doe ik mijn eerste volledige triatlon dus ik kon al eens bekijken hoe ik er op dit moment voorsta. Eigenlijk is het best een gekke onderneming in hetzelfde jaar dat je je eerste halve triatlon doet meteen ook je eerste volledige gaan afwerken. Zot zijn doet in dit geval wel zeer..
De wedstrijd zelf dan, tot mijn grote verbazing werd het een wetsuit swim. Heel raar aangezien de temperaturen de laatste weken toch tropisch te noemen zijn. Volgens mij hebben ze de thermometer helemaal tot de bodem laten zakken. Ik hoop dit seizoen het toch nog te mogen meemaken dat het zwemmen zonder wetsuit wordt afgelegd , dan zijn de verschillen tussen de mindere en de goede zwemmers groter. Dit is voor mij als mindere fietser interessant want zoals verwacht kwam ik keurig als 9de op het droge na 25 minuten zwemmen maar het fietsen was helaas een ander verhaal.
Na een goede zwem-fiets wissel zag ik de groep met Bert Jammaer voor me uit rijden. Ik reed dan ook als een gek om het gat te kunnen dichtten. Ik wist van in triatlon Viersel 2015 dat ik wel meekon met zijn groep als ik kon aansluiten. Helaas slaagde ik niet in mijn opzet. Het technische parcours was niet mijn ding, ik had last met de wind en de fietsers reden me één voor één voorbij. Toen het dan ook nog eens begon te regenen was het kalf (letterlijk) verdronken. Het fietsen werd zo een eenzame strijd waarbij ik de kilometers aftelde richting wisselzone. Die bereikte ik na 2u28min fietsen, slechts de 73ste fietstijd.. Ik weet niet wat er aan de hand is met mijn fietsen maar dit was een ronduit slechte fietsproef. In het verleden heb ik bewezen dat ik wel degelijk met de fiets kan rijden dus laten we hopen dat ik dat in de toekomst toch opnieuw kan.
Gelukkig kon ik nu aan mijn beste onderdeel beginnen, de halve marathon lopen. Het zou een serieuze inhaalrace worden want ik zat ondertussen buiten de top 20. Gelukkig waren de loopbenen goed en kon ik op zoek gaan naar plaats winst. Twee van deze plaatsen kon ik winnen door het gat dicht te lopen op mijn twee goede vrienden en ploegmaten die voor me liepen: Daan Maes & Simon De Kort, die allebei ook meegaan naar IRONMAN Barcelona. Het lopen blijkt mijn grootste wapen om onze onderlinge competitie te winnen want na 5 km lopen had ik Daan te pakken en na 10km lopen kreeg ik ook Simon in het vizier. Helaas had ik echt te traag gefietst om nog veel meer plaatsen te winnen. Zo kwam ik als 20ste over de meet, ongeveer 20 minuten na de zeer sterke winnaar Alexis Krug. Mijn tijd over de halve marathon (1u22) stemt me heel tevreden maar om echt mee te spelen voor de plekken in de top 10 , wat toch mijn doel is, moet mijn fietsen toch nog enkele niveaus omhoog.
Tot slot wens ik nog een dikke pluim te geven aan Niels Horsten & Tim Baelus , mijn twee ploeggenoten die wel de top 10 konden halen. Niels deed de wedstrijd van zijn leven en werd zeer mooi derde! Tim werd ook knap zesde en presteert al een heel seizoen op een constant hoog niveau! Chapeau mannen!
De wedstrijd zelf dan, tot mijn grote verbazing werd het een wetsuit swim. Heel raar aangezien de temperaturen de laatste weken toch tropisch te noemen zijn. Volgens mij hebben ze de thermometer helemaal tot de bodem laten zakken. Ik hoop dit seizoen het toch nog te mogen meemaken dat het zwemmen zonder wetsuit wordt afgelegd , dan zijn de verschillen tussen de mindere en de goede zwemmers groter. Dit is voor mij als mindere fietser interessant want zoals verwacht kwam ik keurig als 9de op het droge na 25 minuten zwemmen maar het fietsen was helaas een ander verhaal.
Na een goede zwem-fiets wissel zag ik de groep met Bert Jammaer voor me uit rijden. Ik reed dan ook als een gek om het gat te kunnen dichtten. Ik wist van in triatlon Viersel 2015 dat ik wel meekon met zijn groep als ik kon aansluiten. Helaas slaagde ik niet in mijn opzet. Het technische parcours was niet mijn ding, ik had last met de wind en de fietsers reden me één voor één voorbij. Toen het dan ook nog eens begon te regenen was het kalf (letterlijk) verdronken. Het fietsen werd zo een eenzame strijd waarbij ik de kilometers aftelde richting wisselzone. Die bereikte ik na 2u28min fietsen, slechts de 73ste fietstijd.. Ik weet niet wat er aan de hand is met mijn fietsen maar dit was een ronduit slechte fietsproef. In het verleden heb ik bewezen dat ik wel degelijk met de fiets kan rijden dus laten we hopen dat ik dat in de toekomst toch opnieuw kan.
Gelukkig kon ik nu aan mijn beste onderdeel beginnen, de halve marathon lopen. Het zou een serieuze inhaalrace worden want ik zat ondertussen buiten de top 20. Gelukkig waren de loopbenen goed en kon ik op zoek gaan naar plaats winst. Twee van deze plaatsen kon ik winnen door het gat dicht te lopen op mijn twee goede vrienden en ploegmaten die voor me liepen: Daan Maes & Simon De Kort, die allebei ook meegaan naar IRONMAN Barcelona. Het lopen blijkt mijn grootste wapen om onze onderlinge competitie te winnen want na 5 km lopen had ik Daan te pakken en na 10km lopen kreeg ik ook Simon in het vizier. Helaas had ik echt te traag gefietst om nog veel meer plaatsen te winnen. Zo kwam ik als 20ste over de meet, ongeveer 20 minuten na de zeer sterke winnaar Alexis Krug. Mijn tijd over de halve marathon (1u22) stemt me heel tevreden maar om echt mee te spelen voor de plekken in de top 10 , wat toch mijn doel is, moet mijn fietsen toch nog enkele niveaus omhoog.
Tot slot wens ik nog een dikke pluim te geven aan Niels Horsten & Tim Baelus , mijn twee ploeggenoten die wel de top 10 konden halen. Niels deed de wedstrijd van zijn leven en werd zeer mooi derde! Tim werd ook knap zesde en presteert al een heel seizoen op een constant hoog niveau! Chapeau mannen!