Het is reeds een hele tijd geleden dat ik nog iets van me heb laten horen. Na mijn overwinning in januari tijdens de zwemloop Vlissingen ben ik eigenlijk niet meer aan racen toegekomen (de zwemloop Oosterhout beëindigde ik niet omwille van een dubbele omgeslagen voet). Maar daar hield het niet op de laatste weken heb ik van allerlei kwaaltjes last gehad, een kleine bloemlezing: enkelproblemen, verkoudheden, darmproblemen en vorige week nog een stevige valpartij op de fiets. Je kan dus wel stellen dat ik op dit moment niet over een degelijke wedstrijdconditie beschik. Toch wou ik absoluut deelnemen aan de zwemloop van Bergen op Zoom omdat bijna twee maanden zonder competitie toch echt lang is.
Ik beschouwde mezelf om bovengenoemde redenen allesbehalve als favoriet. Toch wist ik de snelste zwemtijd neer te zetten op de 1km zwemmen. Met mijn 12.04 was ik zeer tevreden, het was lang geleden dat ik dergelijke tijd nog zwom! Maar tijdens het lopen bleek dat ik nog niet hersteld ben van mijn valpartij verleden week. De blessures aan mijn heup en enkel zorgden voor enorm veel last. Ik liep mijn traagste 10 kilometer sinds heel lang maar werd toch nog derde achter Winnaar De Grooff en 2de plaats en tevens ploegmaat Lormans. Mijn tijd was helaas drie minuten trager dan in 2016 op hetzelfde parcours.
U zou denken dat ik door zulke zaken de moed verlies, wel gelukkig niet! Ondanks mijn lichamelijke kwaaltjes voel ik mezelf in een goede conditie. Zonder die domme val had ik waarschijnlijk wel rond mijn niveau kunnen lopen maar 'als' en 'dan' bestaan natuurlijk niet in de sport . Ik merk op de fiets wel een zekere progressie dus ik kijk zeker uit naar de eerste triatlons over anderhalve maand. Tot zolang kan ik perfect leven met de underdog positie die ik door deze mindere weken heb verworven. Vanuit die positie heb ik in het verleden mijn beste prestaties behaald.
Ik beschouwde mezelf om bovengenoemde redenen allesbehalve als favoriet. Toch wist ik de snelste zwemtijd neer te zetten op de 1km zwemmen. Met mijn 12.04 was ik zeer tevreden, het was lang geleden dat ik dergelijke tijd nog zwom! Maar tijdens het lopen bleek dat ik nog niet hersteld ben van mijn valpartij verleden week. De blessures aan mijn heup en enkel zorgden voor enorm veel last. Ik liep mijn traagste 10 kilometer sinds heel lang maar werd toch nog derde achter Winnaar De Grooff en 2de plaats en tevens ploegmaat Lormans. Mijn tijd was helaas drie minuten trager dan in 2016 op hetzelfde parcours.
U zou denken dat ik door zulke zaken de moed verlies, wel gelukkig niet! Ondanks mijn lichamelijke kwaaltjes voel ik mezelf in een goede conditie. Zonder die domme val had ik waarschijnlijk wel rond mijn niveau kunnen lopen maar 'als' en 'dan' bestaan natuurlijk niet in de sport . Ik merk op de fiets wel een zekere progressie dus ik kijk zeker uit naar de eerste triatlons over anderhalve maand. Tot zolang kan ik perfect leven met de underdog positie die ik door deze mindere weken heb verworven. Vanuit die positie heb ik in het verleden mijn beste prestaties behaald.