Ongeveer twee en halve maand na mijn exploot op de marathon van Eindhoven kwam ik vandaag (17/12) terug in competitie. Ik kan me niet herinneren dat ik in mijn hele sportcarrière ooit zolang geen wedstrijden heb gedaan (ongelofelijk eigenlijk). Hier waren verschillende redenen voor. Ten eerste had ik na Eindhoven een enorme nood aan decompressie. Tussen al dat uitgaan en van het leven genieten was het moeilijk om terug serieus beginnen te trainen. Daarnaast ben ik enkele weken op de sukkel geweest met een lopersknie, een vervelende blessure. Dit maakt dat ik op dit moment (veel) minder ver sta dan een jaar geleden. Maar ik ben ervan overtuigd dat dit niet slecht is. Ik moet in 2017 namelijk veel later pieken waardoor ik mijn seizoen ook anders ga indelen. Het zal dus nog wel een tijdje duren voor ik echt ‘op scherp’ sta.
Over naar mijn race te Lier dan. Ik had me voorgenomen om relatief rustig aan de race te beginnen maar van zodra het startschot klonk was ik die belofte alweer vergeten. Na een eerste km in 3.14 bevond ik me op kop van de race samen met sterke veteraan Chris Wouters en een loper van thuisclub AC Lyra (de uiteindelijke winnaar). Normaal heb ik geen problemen met zo’n snelle start. Maar zoals gezegd sta ik conditioneel nog absoluut niet terug op mijn oude niveau. Toen ik doorkwam aan de 5km in 17min25sec zag en voelde ik dan ook dat ik te snel gestart was en dit tempo niet zou kunnen doortrekken.
De volgende kilometers viel mijn tempo terug naar 3.45-3.50. Hierdoor werd ik bijgebeend door twee lopers die uit de achtergrond terugkwamen. Zo verloor ik mijn zicht op het podium. De 5de plaats waarop ik nu was terecht gekomen wist ik echter wel te consolideren. Versnellen was niet meer mogelijk maar ik verzwakte ook niet. Mijn tijd van 58.20 (de race was 300m korter dus gemiddeld is dat +- 16km/u) is niet slecht maar natuurlijk ook verre van uitstekend.
Ik ben echter wel blij om terug in competitie te zijn, dit is een goed begin om op verder te bouwen. Bij mijn volgende race zal ik al wel een stukje verder staan!
Over naar mijn race te Lier dan. Ik had me voorgenomen om relatief rustig aan de race te beginnen maar van zodra het startschot klonk was ik die belofte alweer vergeten. Na een eerste km in 3.14 bevond ik me op kop van de race samen met sterke veteraan Chris Wouters en een loper van thuisclub AC Lyra (de uiteindelijke winnaar). Normaal heb ik geen problemen met zo’n snelle start. Maar zoals gezegd sta ik conditioneel nog absoluut niet terug op mijn oude niveau. Toen ik doorkwam aan de 5km in 17min25sec zag en voelde ik dan ook dat ik te snel gestart was en dit tempo niet zou kunnen doortrekken.
De volgende kilometers viel mijn tempo terug naar 3.45-3.50. Hierdoor werd ik bijgebeend door twee lopers die uit de achtergrond terugkwamen. Zo verloor ik mijn zicht op het podium. De 5de plaats waarop ik nu was terecht gekomen wist ik echter wel te consolideren. Versnellen was niet meer mogelijk maar ik verzwakte ook niet. Mijn tijd van 58.20 (de race was 300m korter dus gemiddeld is dat +- 16km/u) is niet slecht maar natuurlijk ook verre van uitstekend.
Ik ben echter wel blij om terug in competitie te zijn, dit is een goed begin om op verder te bouwen. Bij mijn volgende race zal ik al wel een stukje verder staan!