Op zondag 28 mei zakte ik af naar onze Belgische kust, onder het motto ‘je kan niet om de kerktoren blijven draaien’. Op het programma stond de kwarttriatlon van Bredene. Een kilometer zwemmen in de Spuikom, veertig kilometer fietsen (drafting toegelaten) en elf kilometer lopen.
Ik besloot bij de zwemstart om heel dicht bij de boeien plaats te nemen, zo stond ik uiterst links in het startveld. Ik vond dit een goede keuze tot ik na 300 meter overspoeld werd door een golf atleten aan de rechtse kant. Een verkeerde tactische keuze van mezelf dus. Toen ik doorhad dat ze langs rechts veel sneller gingen waren de vogels reeds gaan vliegen. Ik kon op de terugweg nog wat atleten oprapen en zo kwam ik als zevende aan wal na een toch wel minder zwemnummer. De vier koplopers waren één volle minuut weg!
Ik kwam terecht in groep 2 met onder andere Hans Moonen en Nick Thijs. Één van de vier topzwemmers waaide onmiddellijk terug tot in onze groep. Hierna was ons groepje zo’n acht man sterk. Een enorm sterk fietsende atleet kwam op zijn eentje nog aansluiten bij onze groep na één fietsronde. We reden vervolgens goed door en kwamen na anderhalve ronde fietsen tot mijn verbazing bij koplopers Thomas De Vleesschouwer, Louis Nayaert en Pamphiel Pareyn. Zo gingen we met twaalf koplopers de laatste ronde in. ondertussen was ik al een tijdje niet meer aan het overnemen. Niet omdat ik van kwade wil ben maar wel omdat onze groep groter werd en we ook steeds meer atleten gingen dubbelen. Dit gecombineerd met het feit dat ik in een stayerwedstrijd schrik heb in elke bocht maakte dat ik me steeds achteraan de groep bevond. Ik was dan ook blij toen in ronde drie het tempo drastisch zakte. Dus bij deze sorry jongens dat ik geen kopwerk meer deed, ik durf gewoon geen bocht aansnijden in een peloton(netje) ! Ik hoop deze vaardigheid in de toekomst toch nog te leren want op deze manier maak ik me uiteraard niet populair..
Mijn tweede wissel ging uitstekend en in het lopen pikte ik onmiddellijk aan bij podiumkandidaten Moonen, Thijs , Pareyn en De Vleesschouwer. Louis Nayaert was meteen de pijp uit en zou onbedreigd naar de zege lopen. Ik kreeg het ondertussen moeilijk bij de achtervolgers en merkte dat ik toch nog enkele procentjes tekort kom. Ik moest samen met Pareyn de anderen laten gaan. Pareyn had op zijn beurt een gaatje van tien meter op mij dat ik niet terug dicht kreeg in ronde twee. In loopronde drie moest ik hem definitief laten gaan. Ik had last van steken in de zij maar ik wil me hier niet achter verschuilen want het vat was sowieso leeg aan het lopen.
Zo eindigde ik op plaats zes na winnaar Nayaert, Thijs, Moonen, De Vleesschouwer en Pareyn. Dit zijn toch geen kleine namen. Ik ben dan ook voor de eerste maal dit jaar tevreden over mijn wedstrijd. Er zijn nog enkele werkpunten voor alles op zijn plaats valt maar dit is een mooie uitslag die me opnieuw vertrouwen geeft richting de rest van het jaar! Als bonus mocht ik na afloop nog mee op het grote podium om een prijs te ontvangen wat altijd leuk is!
Ik besloot bij de zwemstart om heel dicht bij de boeien plaats te nemen, zo stond ik uiterst links in het startveld. Ik vond dit een goede keuze tot ik na 300 meter overspoeld werd door een golf atleten aan de rechtse kant. Een verkeerde tactische keuze van mezelf dus. Toen ik doorhad dat ze langs rechts veel sneller gingen waren de vogels reeds gaan vliegen. Ik kon op de terugweg nog wat atleten oprapen en zo kwam ik als zevende aan wal na een toch wel minder zwemnummer. De vier koplopers waren één volle minuut weg!
Ik kwam terecht in groep 2 met onder andere Hans Moonen en Nick Thijs. Één van de vier topzwemmers waaide onmiddellijk terug tot in onze groep. Hierna was ons groepje zo’n acht man sterk. Een enorm sterk fietsende atleet kwam op zijn eentje nog aansluiten bij onze groep na één fietsronde. We reden vervolgens goed door en kwamen na anderhalve ronde fietsen tot mijn verbazing bij koplopers Thomas De Vleesschouwer, Louis Nayaert en Pamphiel Pareyn. Zo gingen we met twaalf koplopers de laatste ronde in. ondertussen was ik al een tijdje niet meer aan het overnemen. Niet omdat ik van kwade wil ben maar wel omdat onze groep groter werd en we ook steeds meer atleten gingen dubbelen. Dit gecombineerd met het feit dat ik in een stayerwedstrijd schrik heb in elke bocht maakte dat ik me steeds achteraan de groep bevond. Ik was dan ook blij toen in ronde drie het tempo drastisch zakte. Dus bij deze sorry jongens dat ik geen kopwerk meer deed, ik durf gewoon geen bocht aansnijden in een peloton(netje) ! Ik hoop deze vaardigheid in de toekomst toch nog te leren want op deze manier maak ik me uiteraard niet populair..
Mijn tweede wissel ging uitstekend en in het lopen pikte ik onmiddellijk aan bij podiumkandidaten Moonen, Thijs , Pareyn en De Vleesschouwer. Louis Nayaert was meteen de pijp uit en zou onbedreigd naar de zege lopen. Ik kreeg het ondertussen moeilijk bij de achtervolgers en merkte dat ik toch nog enkele procentjes tekort kom. Ik moest samen met Pareyn de anderen laten gaan. Pareyn had op zijn beurt een gaatje van tien meter op mij dat ik niet terug dicht kreeg in ronde twee. In loopronde drie moest ik hem definitief laten gaan. Ik had last van steken in de zij maar ik wil me hier niet achter verschuilen want het vat was sowieso leeg aan het lopen.
Zo eindigde ik op plaats zes na winnaar Nayaert, Thijs, Moonen, De Vleesschouwer en Pareyn. Dit zijn toch geen kleine namen. Ik ben dan ook voor de eerste maal dit jaar tevreden over mijn wedstrijd. Er zijn nog enkele werkpunten voor alles op zijn plaats valt maar dit is een mooie uitslag die me opnieuw vertrouwen geeft richting de rest van het jaar! Als bonus mocht ik na afloop nog mee op het grote podium om een prijs te ontvangen wat altijd leuk is!