Traditiegetrouw neem ik in de januarimaand deel aan de zwemloop van Vlissingen, dit jaar tevens mijn seizoensopener en de enige wedstrijd die ik in de maand januari zal betwisten. Vorig jaar deed ik al drie wedstrijden in de eerste maand van het jaar. Deze rustige seizoenstart heeft twee redenen: enerzijds wil ik dit jaar later in vorm zijn en anderzijds zit ik in een zware examenperiode.
Deze examens lieten zich tijdens de dag ook voelen. Ik mag dan minder getraind hebben de afgelopen weken door het studeren, fris was ik zeker niet. Vooral de mentale vermoeidheid weegt tijdens zo’n examenperiode zwaar door.
De race zelf dan: Ik verwachtte wel om te kunnen winnen , toch vreesde ik de Nederlander Rob Musters vooraf het meest. Deze Nederlandse atleet had me al enkele malen verslagen en heeft toch ook al een mooi palmares bij elkaar gezwommen, gefietst en gelopen. Tijdens het zwemmen voelde ik me dan ook zeer loom en ik vond nooit het juiste ritme. Gelukkig was het zwemniveau van de concurrentie niet al te hoog zodat ik na 1km zwemmen alsnog als eerste kon gaan wisselen met Musters als eerste achtervolger op een halve minuut.
Ook tijdens het lopen voelde ik dat er weinig beensnelheid aanwezig was. Ik heb deze winter dan ook nog niet veel op de piste getraind, na de examens gaan we hier terug serieus mee starten. Mijn duurvermogen is echter nog wel uitstekend en ik liep een vlak tempo tussen de 3.30 en 3.40 per kilometer. Ik vreesde tijdens de eerste twee van de vier te lopen ronden de hele tijd de terugkeer van Musters maar blijkbaar was mijn tempo stevig genoeg om hem af te houden. Toen hij na half wedstrijd nog steeds op dezelfde afstand bleef hangen had ik wel door dat ik ging winnen als alles goed bleef gaan.
Uiteindelijk kon ik zo nog vrij comfortabel winnen na 1Km zwemmen en 10.5km lopen in 52.29! Musters kon nog terugkomen tot op 23 seconden omdat ik besloot uit te bollen de laatste 500 meter. Niels persoon werd op bijna drie minuten derde.
Uiteraard ben ik blij met deze winst zo vroeg op jaar , al blijft dit natuurlijk een klein trainingswedstrijdje. Er zullen nog heel wat procenten bij moeten komen om ook in de grotere wedstrijden mee te kunnen draaien met de top, en dat blijft uiteraard mijn ambitie die ik als atleet wil bereiken!
Het was dubbel feest voor Trille want ook ploegmaat en goede vriend Jesse Lormans won! Hij had het op de korte afstand net iets lastiger dan ik en moest diep gaan om de sterk lopende Koen Heijman af te houden. Ook voor hem een goede prestatie om 2017 mee te starten!
Deze examens lieten zich tijdens de dag ook voelen. Ik mag dan minder getraind hebben de afgelopen weken door het studeren, fris was ik zeker niet. Vooral de mentale vermoeidheid weegt tijdens zo’n examenperiode zwaar door.
De race zelf dan: Ik verwachtte wel om te kunnen winnen , toch vreesde ik de Nederlander Rob Musters vooraf het meest. Deze Nederlandse atleet had me al enkele malen verslagen en heeft toch ook al een mooi palmares bij elkaar gezwommen, gefietst en gelopen. Tijdens het zwemmen voelde ik me dan ook zeer loom en ik vond nooit het juiste ritme. Gelukkig was het zwemniveau van de concurrentie niet al te hoog zodat ik na 1km zwemmen alsnog als eerste kon gaan wisselen met Musters als eerste achtervolger op een halve minuut.
Ook tijdens het lopen voelde ik dat er weinig beensnelheid aanwezig was. Ik heb deze winter dan ook nog niet veel op de piste getraind, na de examens gaan we hier terug serieus mee starten. Mijn duurvermogen is echter nog wel uitstekend en ik liep een vlak tempo tussen de 3.30 en 3.40 per kilometer. Ik vreesde tijdens de eerste twee van de vier te lopen ronden de hele tijd de terugkeer van Musters maar blijkbaar was mijn tempo stevig genoeg om hem af te houden. Toen hij na half wedstrijd nog steeds op dezelfde afstand bleef hangen had ik wel door dat ik ging winnen als alles goed bleef gaan.
Uiteindelijk kon ik zo nog vrij comfortabel winnen na 1Km zwemmen en 10.5km lopen in 52.29! Musters kon nog terugkomen tot op 23 seconden omdat ik besloot uit te bollen de laatste 500 meter. Niels persoon werd op bijna drie minuten derde.
Uiteraard ben ik blij met deze winst zo vroeg op jaar , al blijft dit natuurlijk een klein trainingswedstrijdje. Er zullen nog heel wat procenten bij moeten komen om ook in de grotere wedstrijden mee te kunnen draaien met de top, en dat blijft uiteraard mijn ambitie die ik als atleet wil bereiken!
Het was dubbel feest voor Trille want ook ploegmaat en goede vriend Jesse Lormans won! Hij had het op de korte afstand net iets lastiger dan ik en moest diep gaan om de sterk lopende Koen Heijman af te houden. Ook voor hem een goede prestatie om 2017 mee te starten!